- ἄγωσι
- ἄγωleadpres subj act 3rd pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἄγωσι
Look at other dictionaries:
Ἀγῶσι — Ἀγών masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀγῶσι — ἀ̱γῶσι , ἄγνυμι break aor subj pass 3rd pl (attic epic doric) ἀγάω pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) ἀγάω pres subj act 3rd pl (attic epic ionic) ἀγάω pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) ἀγάω pres subj act… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
въведениѥ — ВЪВЕДЕНИ|Ѥ (43), ˫А с. 1.Введение внутрь чего л.: Никъто же въноутрь... цр҃кве скотѩте какого оубо да не въведеть. развѣ не а||ще къто поутьмь шьствоу˫а... хлѣвиныи обитѣли не имыи въ таковѣи обитаѥть цр҃кви. не въведени˫а бо ради въноутрь… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ALEXANDRA seu ALEXANDRIA — filia Cassii Tyranni, memoratur Iul. Capitolino in Marco Antonino Pbilos. c. 26. Ipsum Cassium proclementia occidi passus est, non iussit. Filii autem Cassii et amplius mediâ parte acceperunt paterni patrimonii, et aurô atque argentô adiuti,… … Hofmann J. Lexicon universale
BARBARUS — non gentis, sed vocis nomen est. Steph. Abrahamo Echellensi Histor. Arabum c. 1. vox Syrorum, apud quos, qui Straboni Scenitae dicuntur, Barbroie, i. e. filii deserti, vocentur, iam antiquitus in usu fuit. Ita autem Graeci, et post eos Romani,… … Hofmann J. Lexicon universale
βασίλειος — I Όνομα δύο Βυζαντινών αυτοκρατόρων. 1. Β. Α’ ο Μακεδών (813; 886). Βυζαντινός αυτοκράτορας (867 886) που εγκαινίασε τη μακεδονική δυναστεία. Ο Β., άσημης καταγωγής και αμόρφωτος, που η σωματική του ρώμη και η εξαιρετική ιππευτική του ικανότητα… … Dictionary of Greek
πτήσσω — και αιολ. τ. πτάζω Α 1. εμβάλλω φόβο σε κάποιον, φοβίζω κάποιον («πτῆξε δὲ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν», Ομ. Ιλ.) 2. καθιστώ κάτι φοβερό («ζυγὸν πτῆξαι», Παύλ. Σιλ.) 3. (αμτβ.) ζαρώνω, μαζεύομαι από φόβο (α. «πτῆξε δὲ ποικίλα φῡλά τε θηρῶν»,… … Dictionary of Greek
ρόθος — ὁ, Α 1. θόρυβος, ιδίως ο ήχος τού κουπιού που χτυπάει τη θάλασσα («τέλος δ ἐφορμηθέντες ἐξ ἑνὸς ῥόθου παίουσι», Αισχύλ.) 2. ο θόρυβος τών κυμάτων («ῥόθον τὸν ἀπὸ τῶν κυμάτων ψόφον», Ησύχ.) 3. συγκεχυμένος άναρθρος ήχος («Περσίδος γλώσσης ῥόθος»,… … Dictionary of Greek
